On our way to Iowa

Vandaag moeten we vroeg ons bed uit, 6 uur gaat de wekker. We zijn op zich wel al voor de wekker wakker maar had toch nog wel wat langer willen blijven liggen. Voor Damian maakt het niet zo uit, die vermaakt zich wel met zijn telefoon.
Iets voor 7 uur zijn we klaar en trekken we deur dicht bij dit hotel. Hotel is wel goed bevallen, grote ruime kamers, de bedden sliepen goed en alles wordt goed schoongehouden. Ok het ziet er wat verouderd uit maar dat maakte voor ons niets uit. Vind de locatie ook prima, alles is op loopafstand.

De koffer is loeizwaar, er zit namelijk een handbagage koffer in en nog een extra koffer :-) , dit gaat nog wat worden straks want we gaan met de metro naar Alamo. We moeten dus een lange trap naar beneden en dat gaat trede voor trede. Als we ons kaartje willen kopen, helpt de vrouw achter het loket ons met de tickets. Ook wilt ze helpen met de koffer omdat hij niet door de poortjes past. Ze vraagt nog of er een lichaam in verstopt hebben, zo zwaar is die dus haha.

Bij de metro hoeven we maar 4 minuten te wachten en hij komt netjes op tijd aan. We rijden 4 haltes mee en kunnen weer uitstappen. Hier is de trap nog hoger en vervolgens helpt een jongedame mij mee om de koffer mee omhoog te sjouwen. We moeten even zoeken maar na een kleine 10 minuten vinden we Alamo. We zijn gelijk aan de beurt en na een paar kleine vragen, zonder gepush, mogen we met de lift naar beneden om de auto te halen.
We worden vriendelijk ontvangen door een meneer, ik geef de papieren af en hij kijkt ze na. Ik ga verzinnen wat ik moet zeggen om te kijken of ik een grotere auto mee kan krijgen. Maar ik hoor ineens Well Natalie, you can get a bigger car for no extra costs. Ik hoef dus niet eens wat te vragen! Hij vertelt ons dat hij een paar SUV's had staan en nog een witte wat groter formaat. Damian roept al gelijk, die witte! die witte!
Dus the white one it is.. hij pakt onze sleutels en wij geven hem en zijn collega nog een klein cadeautje welke de kamermeisje ook heeft gekregen. Ze vinden het allebei super leuk en bedanken ons vriendelijk.

Als ik de auto van dichtbij ga bekijken zie ik dat hij wel erg groot is, sjesus.
Het is een 7 seater Volkswagen Atlas, nog nooit van gehoord maar hij ziet er wel stoer uit. Als ik naar de kofferbak loop zie ik dat het een V6 is, jeetje dat word veel tanken haha. Damian is helemaal blij en wil gelijk papa appen en stuurt foto's door. Dat vind Daan wel wat zo'n bak.
Na alles ingeladen te hebben kunnen we vertrekken, we zitten midden in Chicago, maar gelukkig valt het allemaal wel mee, het is nog niet zo super druk en chaotisch als later op de dag.
De navigatie staat ingesteld op tolwegen vermijden en het was de bedoeling om al parallel te gaan rijden via de route 66... maar daar kwam ik later op de highway pas achter, ach ja we gaan zo nog zat route 66 rijden.

Voor onze eerste stop moeten we een klein uurtje rijden, we hebben geen file en alles rijd goed door. De andere kant daarentegen staat vast..leuk om te weten voor terug ;-)
Onze eerste stop is in Joliet, hier staat de Old Joliet Prison.
Het is een oude gevangenis, waar ze sinds kort ook weer tours geven, maar daar hebben wij geen tijd voor. Deze prison is gebruikt voor de film The Blues Brothers en voor de serie Prison Break.
We stappen hier even uit, maken wat foto's en zetten hem op de film. Maar er staat een harde wind en het is erg koud. Dus na 10 minuten houden we het al voor gezien en rijden we weer verder naar de volgende stop ook in Joliet.
Dick's On garage en een ijskraampje. Ook hier lopen we even rond, maken de foto's..

Nu is het toch tijd om te gaan ontbijten, dit hebben we nog niet gedaan.
Had al opgezocht dat hier een kwartiertje vandaan een Ihop zit.
We ontbijten lekker bij de Ihop, we waren hier nog nooit geweest maar het is ons wel goed bevallen. Je krijgt ook zoveel thee, dat we allebei nog een cup to go mee kunnen nemen, dat is wel lekker voor onderweg.

Onze volgende stop is hier een half uurtje vandaan, het plaatsje Wilmington.
Hier staat een groot beeld genaamd de Gemini Giant en een Diner genaamd Launching Pad. We lopen hier wat rond en we beeldbellen gelijk even met mijn ouders en die vinden het ook erg leuk om te zien hoe onze trip verloopt. Na een kwartiertje rijden we weer verder.
We lopen goed op schema, heb een heel schema aangehouden zodat we niet te laat in Des Moines zouden aankomen ;-)

We rijden weer een 10 minuten en komen aan in het plaatsje Braidwood. Daar is ook een Drive In en het ziet er allemaal super leuk uit. Er staan allemaal beelden buiten, en binnen is het een echte ouderwetse diner. Ook hier doen we alles filmen en maken foto's en dan gaan we weer door..

Next stop Gardner, hier is de kleinste gevangenis/cel.. the Two Cell Jail.
Echt super klein, 2 celletjes en er staat een tafeltje, stoelen en een kachel.
Daarnaast staat ook een hele kleine diner, mini formaat. Vraag me dan af hoe ze hier gewerkt hebben, en of de gasten nou echt comfortabel hebben gezeten :-)

Weer een kwartiertje verder, het is gelukkig allemaal niet ver van elkaar vandaan, rijden we Dwight binnen. Hier is een oud tankstation waar we ook even wat foto's van maken. Damian is er een beetje klaar mee, vanochtend eigenlijk al, denk met het verkeerde been uit gestapt. Hij komt moeilijk op gang en blijft soms in de auto zitten. Tja het is een tiener...

En weer door.. volgend plaatsje is Odell. Ook hier zit een tankstation en op de weg zie je een kleine sign van de route 66, het is hier helemaal niet druk op de weg, soms rijden we een hele tijd alleen op de weg. Dus een mooie gelegenheid om foto's op de weg te maken. Ze hebben hier ook een shop dus we gaan even naar binnen en kopen hier een shotglaasje van de route 66.

Onze laatste stop is Pontiac, hier hebben ze vele leuke bezienswaardigheden.
Hier parkeren we dan ook de auto en gaan een rondje lopen. Echt een super leuk plaatsje, het zonnetje schijnt ook dus is het ook heerlijk lopen hier.
Ze hebben hier heel veel murals en proberen ze allemaal te vinden en maken er foto's van. Bij het courthouse staat een beeld van Abraham Lincoln ook daar maken we een foto van. We lopen nog even naar de brug want daar is een Welcome sign, die we natuurlijk ook willen zien.
Na een uurtje houden we het voor gezien en moeten we echt op pad richting Des Moines.
Het is al bijna 2 uur en we moeten nog 4,30 rijden naar Cynthia.

De rit naar Des Moines is een mooie rit, heel veel mais velden en andere granen (denk ik haha). Het is ook lekker rijden hier, helemaal niet druk.
Halverwege hebben we nog een tussenstop bij de grootste truckstop van de wereld. I80 Walcott truckstop. We maken hier even een stop om naar het toilet te gaan, kijken bij de winkeltjes en nemen een frietjes van Wendy's mee voor onderweg.

Nog iets meer als 2 uur te gaan.. we appen ondertussen met Cynthia dat we niet zolang meer hoeven. En we vragen of ze nog naar de diner komt om met ons mee te eten. Ze komt graag met ons eten en we spreken 7 uur bij de diner.

Als we aankomen is Chris, Magnus(haar zoontje) en haar moeder Coba er ook bij. Heel gezellig, Coba komt nog weleens naar Nederland dus die we zien we nog weleens. Erg leuk om elkaar weer te zien, we eten lekker bij de diner, al heb ik niet zo heel erg trek in patat dus ik neem lekker een salade. Damian neemt een kindermenu. Zelfs de salade krijg ik niet op.

Na het eten nemen we afscheid van elkaar en gaan wij op weg naar het hotel. Het was de bedoeling dat we bij Cynthia zouden logeren, maar omdat hun om 4 uur en 6 uur al opstaan vonden ze het niet prettig voor ons om dan al die herrie te horen en ons uit onze slaap te halen. Ook hebben ze net een ander huis gekocht dus zitten midden in een verhuizing. Cynthia heeft voor ons een paar weken geleden een hotel geboekt, hoe lief is dat!
Het is een leuk hotel met zelfs een zwempark binnen.. dus als we de tijd hebben gaan we hier nog wel even zwemmen.

We gaan allebei even lekker douchen en ik begin aan het blog, maar ik heb nog niet veel getypt en merk dat ik gewoon echt op ben..
Dus daarom is het blog nu wat later :-)

Morgen( nu dus haha) gaan we shoppen en Des Moines bezichtigen..