Going Back Home

Vandaag hoeven we niet zo heel vroeg ons bed uit gelukkig, maar ben toch eigenlijk voor de wekker al wakker. Ik sliep in het vorige hotel stukken beter.
Damian heeft gelukkig wel goed geslapen.

We kleden ons aan en gaan daarna richting het ontbijt. Het ontbijt is allemaal wel te doen, er ligt niet heel veel bijzonders en het is ook best druk waardoor er al veel op is. We nemen allebei wat toast, maken een waffle en nemen wat thee en juice.

Na het ontbijt gaan we weer richting onze kamer en pakken we de laatste spulletjes in, zit flink volgepropt, toch aardig wat gekocht hier in dat weekje :-)
Maar alles goed op het toegestane gewicht of er zelfs onder, netjes gedaan.

Als we helemaal klaar zijn, checken we uit en rijden we door naar een mall genaamd Yorktown Center, dit is een klein kwartiertje rijden.
Als we er aan komen ziet het er super rustig uit, we vinden dus met gemak een plekje. Het enige is wel dat al onze koffers goed in het zicht zijn, maar goed we willen toch even de mall in en straks gaan lunchen. Dus ik vertrouw er maar op dat alles goed zal gaan.

We lopen een rondje in de mall en komen al gelijk uit bij een grote kledingzaak Marshalls, ik zie een hele leuke jas voor Daan, echter is de rits kapot. Dus helaas gaat die niet mee. Ik koop hier nog wat leuke babykleertjes voor een vriendin haar dochtertje Yara.
Ook zien we nog wat leuks bij Children's Place voor de jongens, Damian zoekt zelf wat uit voor zichzelf. En Jayden heeft er straks ook weer een leuk shirt bij.
Ik scoor hier ook nog een super lief pyjama'tje voor Yara.
We kijken nog even verder in de mall maar voor de rest zit er voor ons niet heel veel bijzonders tussen en hebben ook al genoeg geshopt.

Het is ondertussen al middag en besluiten om naar Brio te gaan. We zeggen al jaren dat we een keer bij Brio carpaccio gaan eten, maar het kwam er maar niet van. Ik had uiteraard al van alles uitgeplozen op internet wat hier allemaal zit en laat er nu precies een Brio hier in Chicago zitten.
We hebben er zin in en zijn dan ook erg benieuwd.. we kunnen gelijk aan tafel en hebben een leuke serveerster. We bestellen allebei een carpaccio, ik met alles erop en eraan, en Damian die lust dat allemaal niet en besteld hem 'plain'
We krijgen vooraf wat brood/toast en dat smaakt allemaal al goed.

Als we onze carpaccio krijgen, weten we niet wat we zien, jeetje wat een bord..
maar we vinden dat echt super lekker dus we krijgen dat wel op hoor. Onze serveerster maakt ook nog even een foto van ons. Na onze lunch wilde Damian ook nog wel een toetje en ik bestel een Chocolate Cake met ijs voor hem, ik neem een kop thee want had wel genoeg aan de carpaccio.
Het heeft ons heerlijk gesmaakt, en weten nu dus wel dat we in Florida toch ook zeker een bezoek aan Brio gaan brengen.

Na de lunch is het toch wel tijd om richting de airport te gaan, we zitten goed op schema. We moeten ongeveer een half uurtje rijden naar de airport. Het is hier heel anders als Florida en moet even zoeken waar we nu de auto in moeten leveren, na een paar keer keren en zoeken, waren we dus in eerste instantie al goed gereden en hebben dus eigenlijk een rondje gemaakt.

Het inleveren van de auto ging lekker vlot en alles wat goed. Ik vermelde nog wel even voor de zekerheid dat ik de auto niet vol had meegekregen en dus nu ook niet vol inleverde, maar alles was bekend en geen probleem.
Op naar het vliegveld en toen ging het allemaal ff niet zo soepel. Het bleek dat we in een verkeerde bus zaten zodat we bij een andere terminal uitkwamen.
De buschauffeur vertelde ons dat we toch uit de bus moesten en met een andere bus naar de goede terminal moesten gaan. Nou we hebben hier zeker meer als een half uur lopen zoeken. Er stond aangegeven dat we naar boven moesten voor de goede terminal, maar de lift werkte niet, stopte niet op de goede verdieping. Mensen elke keer in en uitstappen, andere lift werkte ook niet. Dan maar weer vragen en een meneer vertelde ons dat we naar buiten moesten gaan. Wij naar buiten maar ook daar zagen we niet waar je met de bus op moest stappen. Ik raakte toch echt wel lichtelijk geïrriteerd, tot ik opeens zag dat er een bord stond met terminal 2 naar links. Ik zeg tegen Damian dat we dan maar gaan lopen, dan komen we er vanzelf wel. Nou het was een wandeling van nog geen 2 minuten. Jeetje konden ze dat nou niet even zeggen, die bus was totaal niet nodig geweest haha.

Bij het inchecken is het totaal niet druk en kunnen ons zelf bij zo'n zuil inchecken, ook moet er een extra koffer ingecheckt worden en halen we de goed gebruikte CC weer tevoorschijn ;-)
We leveren een stukje verder de koffers in en kunnen dan in de rij gaan staan bij de douane, de rij valt mee en zijn dan ook zo door de controle heen.
We bellen daarna gelijk even met Daan en Jayden en vragen even welke popcorn ik moet halen voor thuis, want ook hier zit een Garret's. We kopen de popcorn en nemen ook gelijk wat te drinken. 
Damian vind het eten in het vliegtuig nooit lekker dus we gaan ook nog even op zoek naar een broodje voor hem. Het is even wat heen en weer lopen maar uiteindelijk vinden we een zaakje waar je zelf je broodje kan samenstellen.

Dan is het wachten tot we gaan boarden, en het wachten duurt lang. We horen om 18uur te vertrekken. Het is ook best slecht weer en vind het dan eigenlijk niks om met zulk weer te vertrekken, maar goed het is niet anders. Het duurt allemaal best lang en ik zie al dat we later gaan vertrekken, want het boarden had al moeten starten. 
Om 18.10uur wordt er ineens omgeroepen dat we naar een andere gate moeten gaan, ipv gate 11 moeten we naar gate 19. Ineens gaan we niet meer met dit vliegtuig.
We lopen met de hele horde naar de andere gate en verwachten eigenlijk wel dat we dan wel mogen boarden maar ook hier staan we nog wel even te wachten. Eindelijk mogen we dan boarden en zitten we al snel op ons plekje. Had ook bij deze vlucht de stoelen gereserveerd en hebben weer een plekje bij het raam. Het is nu 19.00uur dus al aardig uitgelopen, ik app nog even vlug naar Daan dat we vertraging hebben en dat hij dus niet zo vroeg naar Schiphol hoeft te rijden

Ongeveer 1,5uur later gaan we dan eindelijk de lucht in. Over de vlucht heb ik vrij weinig te vertellen. We kijken altijd wat films, af en toe wat eten en drinken. En altijd een poging doen om te slapen, maar het lukt ons nooit echt om te slapen. We dutten wel even maar na een tijdje ben ik het alweer zat en zet ik weer een filmpje op. En dan hebben we het nog niet over de turbulentie gehad, hij was best pittig, en ik vind dat echt maar dan ook echt helemaal niks. Zelfs Damian vind het nu ook erg tekeer gaan. We hebben dan ook de hele vlucht met onze gordels omgezeten ( het lampje was ook bijna de gehele vlucht aan)

Om 9 uur in de ochtend ( Nederlandse tijd) landen we dan eindelijk op Schiphol.
Blij dat we dan weer veilig geland zijn en willen dan ook zo snel mogelijk het vliegtuig uit. Ik app en bel Daan dat we er zijn en die staan ook te wachten.
Bij de koffers gaat het allemaal niet heel vlot en staan we ook nog dik 3 kwartier te wachten. Als we dan onze koffers hebben, lopen we vlug naar de uitgang en dan.. dan zijn we weer compleet! Zo blij dat we elkaar weer kunnen zien, wat heb ik die 2 gemist. Hoe leuk de reis ook is geweest.. 
Damian en ik kijken terug op een mooie week, veel gezien en gelopen. Lekker gegeten, lieve vrienden weer gezien. Het is een mooie trip geweest die we niet meer zullen vergeten.

On our way to Chicago again

7 uur gaat de wekker, het wordt steeds zwaarder om op te staan.
We kleden ons aan en doe de laatste spullen in de koffers.
Als Damian op zijn telefoon kijkt ziet hij dat het -2 is! Jeetje wat koud!

Na het uitchecken, lopen we richting de auto en zien we dat de ramen bevroren zijn. We hebben natuurlijk geen ijskrabber dus dat gaat wel even duren voordat alle ramen ontdooid zijn :-)
Na een 5tal minuten kunnen we dan eindelijk op weg richting Cynthia. Dit is een half uur rijden vanaf het hotel.
Ze woont in een hele mooie bosrijke omgeving, dus we maken onderweg ook nog even een stop om een foto te maken.

Als we aankomen bij Cynthia kunnen we gelijk aan tafel om te ontbijten, Magnus zit al aan tafel te wachten tot we kunnen ontbijten, wat een leuk mannetje is het toch. Cynthia heeft thee, pancakes en fruit voor ons. We eten lekker met z'n allen. Chris is er helaas niet bij want die moet gewoon werken.
Cynthia vertelde dat er gisteren 8 herten bij haar in de tuin stonden, hoe gaaf is dat. Ik kijk dus heel vaak naar buiten of ik wat zie, maar dat geluk hebben we nu niet helaas.
Na het ontbijt maken we ook nog even wat foto's en gaat Damian nog met Magnus spelen en kroelen, hij heeft het wel naar zijn zin bij Damian.
Zelfs Damian wilt nog niet weg want hij vind het ook wel leuk om met hem te spelen.
Maar we moeten toch echt gaan rijden want het is 5,30 uur rijden naar Chicago en ik wil daar nog naar wat locaties van Chicago Fire en Chicago PD rijden, en het schijnt niet echt de fijnste buurt te zijn dus wil daar sowieso niet in het donker aankomen.

We nemen afscheid van Cynthia en Magnus en gaan op weg richting Chicago.
Onderweg maken we een paar km van Cynthia haar huis nog een mooie foto van de omgeving.

Als we nog geen uur onderweg zijn moet ik alweer tanken. We gooien hem vol en nemen gelijk een donut en thee mee voor onderweg.
We bellen ook nog even met het thuisfront want die zijn lekker uit eten geweest. Echter waren ze zo weer klaar want Jayden gaat na zijn eten lekker spelen en zit Daan dus alleen aan de tafel, hij mist zijn gezellige vrouwtje he ;-)
Ik vertel hem ondertussen dat de auto echt zuipt, elke 20 minuten rijd ik wel een blokje leeg. Ik weet dus nu al dat ik straks nog een keer moet gaan tanken haha Oh my..

We rijden weer verder en door de thee, wat een flinke bak thee was moet ik dus alweer naar het toilet, dus maken we weer even een korte stop.
We moeten nu nog een uur of 3 en het rijd hier allemaal heerlijk door.

Als we bijna bij Chicago aankomen word het toch al een stuk drukker op de weg en krijgen we soms wat file. De weg richting de Police Department is ook erg druk en niet echt de netste buurt wat ik al dacht. Mijn bedoeling was om daar in de straat te gaan parkeren maar er is geen plek, er is alleen soort parkeerplaats...waar je dus niet mag staan. Toch parkeer ik hem daar even en loop ik vlug even heen en weer naar het gebouw om even wat te filmen en foto's te maken. Ik kan niet teveel foto's maken of filmen want het is nog steeds een police station in gebruik dus er lopen continu agenten bij het gebouw.
En aangezien ik hier niet mag blijven staan, moet we weer verder rijden. Dat is jammer want de Fire House station is maar een paar minuten hier vandaan.

We rijden er naar toe en daar is gelukkig wel plek, haast voor de deur.
We maken eerst wat foto's van de buitenkant en filmen wat, ik wil heel erg graag naar binnen maar durf in eerste instantie niet. Nog even eromheen gelopen en toch de stoute schoenen aangetrokken en naar binnen gegaan. Damian durfde nog steeds niet maar ik ken hem slechts buiten laten staan hihi.

Ik loop naar binnen en er zitten wat brandweermannen aan de grote tafel in de keuken. Ik vraag of ik binnen mag komen kijken en het is totaal geen probleem. Hij vertelt ons dat we lekker rond mogen lopen.
Hier maken we dus graag gebruik van. Echt super gaaf om hier te zijn! Damian is nu helemaal benieuwd en wil de serie ook gaan kijken. We lopen ook nog even naar de wagens om daar te kijken.
Even later komt de brandweerman nog naar ons toe en vind het leuk dat we vanuit Nederland hiernaartoe zijn gekomen. Hij vertelt ons dat ze nog maar weinig filmen in het gebouw. Ze hebben nog wel decoratie hangen van de film wat dan eigenlijk niet van hun is, zoals de 51 stickers op de deuren en wat foto's en schilderijen. Ook is er een paal geplaatst waar ze dan van boven naar beneden kunnen glijden, alleen is hij er echt voor de sier want ze hebben geen bovenverdieping daar, er is geen opening. 
Seizoen 1 is hier wel veel opgenomen, de scenes in de keuken en de zithoek. En de lockers, maar hij zei gelijk, het is nooit gemengd hoor zoals in de serie dat mannen en vrouwen in dezelfde kleedruimte lopen :-)
Sinds dat Chicago Fire goed is gaan lopen was er natuurlijk meer geld, en met dat geld konden ze studios gebruiken om kamers te creëren, dus de ruimtes hier worden dus eigenlijk niet meer gebruikt. 
Erg leuk om te weten en super aardig ook dat we hier naar binnen mochten komen. Hij gaat weer naar binnen en wij maken hier nog wat foto's van de wagens, tussendoor komt de ambulance nog naar binnen rijden.
Als we het allemaal gezien hebben, lopen we nog even naar binnen om gedag te zeggen en te bedanken. Hij roept gelijk naar de paramedic dat we uit Nederland komen en speciaal hiernaar toe zijn gekomen om de firehouse te zien.
We nemen afscheid, en ik bel daarna gelijk Daan op, die natuurlijk best jaloers is. Betekent gewoon dat we hier echt nog een keer naartoe moeten! ;-)

We gaan naar de auto en stellen de navigatie in om ons naar het hotel te brengen, het is op zich helemaal niet ver maar het is spitsuur en doen er toch dik 3 kwartier over met al die files.
Bij het hotel aangekomen, heb ik nog minder als een kwart benzine in mijn tank. Straks dus nog maar een keer tanken..
Eerst naar de kamer even al onze spullen neerzetten, we moeten namelijk ook nog eten.

Als we de spullen hebben neergezet gaan we even kijken wat we gaan eten.
Het was de bedoeling om naar Texas Roadhouse te gaan maar daar zijn we gister al geweest en die zat hier niet in de buurt en ik wilde niet nog een keer in de drukte rijden. Ik kijk wat er hier in de buurt is en komen uit bij een Wendy's, 2 minuten rijden. Eerst tanken en dat zit naast ons hotel dus dat komt goed uit.
Als we bij Wendy's aankomen is de lucht heel mooi gekleurd, echt prachtig gewoon.

We eten wat bij de Wendy's en vullen onze beker nog een keer voor in het hotel. Dan weer heel de weg terug rijden ;-)
Bij het hotel aangekomen wil Damian natuurlijk nog erg graag zwemmen, ik zou het liefst gaan slapen want ik ben echt moe van de lange reisdag. Damian heeft heel vaak zijn ogen even dicht gedaan dus die is wel lekker fit.

Maar goed hij gaat toch nog even zwemmen en dat geeft mij de tijd om gelijk aan het blog te beginnen, dan is dat alvast gedaan.

Voor vanavond hebben we helemaal geen plannen meer, ik weet wel dat ik het niet laat maak :-)
Morgen kunnen we laat uitchecken en ontbijt zit bij het hotel inbegrepen. We hoeven dus niet heel erg vroeg op maar ik wil wel om 11 uur wegrijden richting een mall.
We gaan daar nog even wat winkeltjes kijken en in de middag nog lunchen bij Brio. Hier zijn we nog nooit geweest en willen toch echt een keer de carpaccio proberen. Daarna richting de airport om 18 uur te gaan vliegen (1 uur in de nacht, Nederlandse tijd)
Om 8.20uur zijn we, mits er geen vertragingen zijn, weer op Nederlandse bodem en staan mijn 2 andere mannen weer op ons te wachten.

Het blog van morgen zal misschien iets later komen ;-)
Wil iedereen nog bedanken voor alle leuke reacties. Erg leuk om te lezen!

Change of plans..

Vandaag zijn er wat veranderingen in het schema. Damian was gisteravond niet zo lekker en had hele rode ogen van vermoeidheid.
Het is gister ook best laat geworden, Damian ging natuurlijk pas om middernacht naar bed. En voor mij was het helemaal een latertje want om 1.15 ging ik pas op 1 oor liggen. Was moe maar kon niet in slaap komen..ook kwam de twijfel om morgen wel of niet naar Omaha Nebraska te gaan.
Voor Damian hoefde het sowieso niet echt want ja echt super spannend is Nebraska nou ook niet volgens mij ;-)

Dus mijn beslissing was gauw gemaakt, we gaan niet naar Nebraska. Ik zet mijn wekker wat later, is toch ook wel lekker.

Ik wordt voor de wekker al wakker en heb niet echt goed geslapen en Damian sliep als een blok, zelfs toen de wekker ging om 9.15 had hij zoiets van 'moet dat nou'

We gaan op ons gemak douchen, kleden ons aan en gaan dan eerst maar eens ontbijten. We besluiten om weer naar Perkins te gaan, is lekker dichtbij en we vinden het eten wel lekker daar.
We worden weer leuk verwelkomd door een serveerster, hele leuke vrouw. Ze vind het super leuk dat we er weer zijn en maakt een praatje over hoe we het vinden, en of de prijzen zo anders zijn als bij ons in Nederland.

Damian neemt dit keer weer een kindermenu met als extra side Hashbrowns en bacon.. dit is voor de mensen die Damian kennen echt een unicum want hij is een slechte eter. Maar de laatste tijd gaat hij toch steeds meer proberen en vind steeds meer dingen lekker.
Ik ga weer voor een build a breakfast, met eieren, bacon, hashbrowns en dit keer geen pancakes maar biscuits.
Het is weer erg lekker..

Na het ontbijt vertrekken we richting Pella
***Pella (Iowa) is een stadje in de staat Iowa in de Verenigde Staten van Amerika. Het stadje kent een groot aantal inwoners met Nederlandse voorouders, afstammelingen van de groep emigranten onder leiding van de predikant Hendrik Scholte.***

De weg er naartoe is een mooie rit, heel veel velden en hellingen. We gaan van beneden naar boven en met die heuvels van granen en dan de herfstkleuren, ziet er gewoon prachtig uit. Damian heeft niet zo zin om foto's te maken, alleen zijn telefoon is belangrijk, get it ;-)  
Na een klein uurtje komen we Pella binnen en staat er al een gelijk een mini molen en een welcome sign.
We parkeren de auto en ga eerst even videobellen met Daan en Jayden, had hem vanochtend al gebeld maar rond de middag hier in USA videobellen we standaard even met elkaar. Hun zitten nog steeds in Center Parcs, en hebben het wel naar hun zin maar is toch ook anders. Hun hebben dan ook besloten om in de avond alvast naar huis te gaan. Jayden vertelde tegen Daan dat hij niet leuk vind om alle mama's met de kinderen te zien en dat zijn mama er niet is. Dus ja hij heeft een leuke week daar gehad maar is toch ook blij als mama er weer is. Volgende keer gaan we gewoon weer met zijn vieren op vakantie :-)

Enfin, terug naar Pella. Als we hier staan is er ondertussen een jongeman naast ons komen staan en vertelde ons dat ze zo tulpenbollen gaan planten bij de molen. Die zijn overgekomen uit Nederland en die worden daar geplant. Hij vertelde ook dat mensen tulpenbollen konden halen om bij hun eigen huis te bollen te plaatsen, hartstikke leuk. We vertellen hem dat we uit Nederland komen en dat hij ook graag eens die kant op wil, hij heeft ook voorouders die uit Nederland kwamen.
We zeggen gedag en gaan nog even foto's maken.

We rijden verder het plaatsje in en zie al gelijk dat het hier net Nederland is, vlaggen met Welkom, bedrijven met Nederlandse namen, zoals De Vries, de bloemenhof, Van Hemert. Super leuk!
We parkeren de auto en gaan een rondje lopen hier in Pella. We komen langs leuke winkeltjes en zien de Vermeer Windmill al staan. We lopen hier nog even naar binnen om in het winkeltje te kijken. We worden gelijk weer vriendelijk verwelkomd en ze zei dat ze een Dutch accent hoorde. Ze vertelde ons dat ze Nederlandse mensen bij haar thuis had als logees. Die kwamen uit Den Bosch, Eindhoven. Ik vertelde dat we vlakbij Rotterdam woonde en 15 min van Kinderdijk, dat vond ze wel heel leuk. We maken nog even een praatje daar met de mensen en ik koop nog een magneet voor op de koelkast.
Dan is het tijd om verder te gaan. We lopen langs de 'gemaakte' grachten, die nu trouwens leeg staan en leuke bruggetjes. Je kan zien dat het nu niet echt het seizoen is dat er veel mensen komen. Veel is dicht en zelfs het hotel is niet open, waarschijnlijk alleen met de zomermaanden.
Het schijnt hier in Mei echt hartstikke druk te zijn want dan hebben ze hier Tulp festival. Lijk me leuk om een keer te bezoeken.

We lopen verder en maken nog wat foto's van huizen die erg lijken op de oude Nederlandse huizen. En daarna gaan we op weg een bakkerij, genaamd Jaarsma.
Hier is het best druk, we kijken op ons gemak in het winkeltje, ze verkopen hier van alles. souvenirtjes, blauw Delftse poppetjes, beeldjes enz. Ook hebben ze hagelslag, ontbijtkoek, Verkade shuttles, snoep. Ik koop hier nog een beeldje met Pella erop. en gaan dan kijken naar wat voor lekkers ze allemaal hebben. Ze hebben zat zowel Nederlandse koekjes/gebak als Amerikaanse.
Appeltaartjes, bokkepootjes, stroopwafels, brownies, gedecoreerde koekjes voor Halloween. Er is zoveel dat we niet weten wat we moeten nemen.
We nemen wat bokkepootjes, brownies, Halloweenkoekjes en nog een chocolate chip cookie voor Damian.
ook hier maken we nog wat foto's en lopen verder naar het plein waar een klokkenspel/toren staat, we zien hier nog eekhoorntjes spelen met elkaar wat altijd leuk is om te zien.

 

 

Daarna houden we het wel voor gezien en lopen we terug naar de auto, eten eerst een koekje en gaan dan op weg terug richting Des Moines.
De rit is weer mooi en de heuvels zijn nog hoger als op de heenweg, erg leuk om zo te rijden, vind de benzineslurper ook wel ;-)

We komen aan bij het hotel en ik dacht dat ik nog terug moest voor de schoenen van Jayden. Ik dacht dat ik 32,5 had gekocht. Ik moest dus weer terug naar de winkel waar we eigenlijk net vanaf Pella langsreden. Maar aangekomen bij het hotel zie ik dat ik wel de goede maat heb gekocht, en dat scheelt gelukkig weer een ritje op en neer.

Damian gaat zijn eigen omkleden om lekker te gaan zwemen, echter als we aankomen is hij gesloten. het is bijna half 4 maar Damian vraagt het bij de receptie na en hij gaat om 4 uur open. Nou dat half uurtje wachten we hier wel beneden met onze telefoons en laptop. Als het echter 4 uur is, is er nog weinig beweging. De barman vertelt ons dat ze moeten wachten op de lifeguards, maar dat die er nog niet zijn. Rond kwart over 4 komen ze aanlopen en kan Damian eindelijk gaan zwemmen. Hij is als enige in het zwembad en gaat lekker zwemmen, gaat de glijbanen af. Ik werk gelijk even mijn blog bij en begin alvast met het blog voor vandaag, dat scheelt weer voor vanavond.

Rond 18.15 haal ik Damian uit het zwembad om aan te kleden. We zouden eigenlijk nog naar Cynthia gaan om gedag te zeggen, maar na contact te hebben  gezocht vroeg ze ons of we het niet leuk vonden om morgenochtend met zijn allen te ontbijten bij haar thuis. Dit vind ik een goed plan en zo kunnen wij op ons gemak gaan kijken wat we gaan eten.
We weten dat hier een paar minuten vandaan een Texas Roadhouse zit, Damian vind dit een uitstekend idee, dus we gaan op weg naar Texas Roadhouse.
Als we daar aankomen zie ik al dat de parkeerplaats best vol staat. We lopen naar binnen en het is inderdaad vol. De wachttijd bedraagt 35 minuten, we wachten hier wel op. Alle zitplaatsen om te wachten zit vol en mensen staan overal, zelfs buiten.
Maar na nog geen half uur wachten gaat de paiger af en kunnen we aan tafel.

Damian weet eigenlijk al wat hij wilt en gaat voor een kindermenu met chicken tenders, hij had geen trek in vlees. Ik ga voor een combo van steak en een rib.
Het ziet er allemaal weer heerlijk uit, en zo smaakt het ook. Ik krijg het net niet op maar dat is altijd zo ;-)

Met volle magen gaan we deur weer uit, en jeetje wat is het koud. Zelfs de auto geeft het aan met een sneeuwvlokje. Het is 4 graden! Vlug de kachel weer aan en de stoelverwarming.
We gaan nu nog naar de Walmart om mijn boodschappenlijstje af te werken. Ik haal lekkere Amerikaanse chips, M&M's met caramel, Poptarts voor Daan en de jongens. Wat make up, en medicijnen voor mijn moeder. Ook zie ik nog leuke truien en een pyjama, die nemen we ook nog even mee.

Rond 21.15 zijn we wel klaar en gaan we richting hotel die hier een kwartiertje vandaan zit. Als we bij het hotel aankomen ga ik gelijk de koffers inpakken. Ik had gehoopt dat ik de extra koffer niet hoefde te gebruiken, maar hoe ik het ook inpak, het gaat hem gewoon niet worden. Dus de extra koffer komt tevoorschijn :-)
Damian kijkt ondertussen tv en op zijn telefoon en vind het allemaal wel best dat getob van mij ;-)

Daarna nog even het blog afmaken en dan is het wel weer bedtijd, het is alweer bijna middernacht. Tijd gaat echt zo snel.
Morgen gaan we dus eerst even ontbijten bij Cynthia en daarna gaan we weer terug richting Chicago. Niet meer downtown maar wat dichterbij het vliegveld.

Dan zit de reis er alweer bijna op, het is op zich best snel gegaan. Maar we vinden het allebei ook niet zo heel erg om weer naar huis te gaan.
Morgen weer een nieuw blog van ons!